Het lijkt een prachtig streven: zorgen dat je blij bent. Zo in de vakantieperiode, als veel mensen de tijd hebben om te mijmeren over hun leven, komt hij vaak weer op. Dan lijkt het leven ineens leuker als je het hele jaar op een Franse camping kunt doorbrengen en krijg je zin er eentje te beginnen. Of constateer je dat je eigenlijk al maanden en maanden dingen aan het doen bent die je niet leuk vindt en wil je het roer omgooien. Voor eens en voor altijd. Zodat het ‘gewoon’ weer leuk is.
Jammer dat ‘doen waar je blij van wordt’ gebaseerd is op een misverstand. Waardoor het bij voorbaat gedoemd is om op een teleurstelling uit te lopen.
Ja, je kunt aanpassingen doen aan je activiteiten. Je kunt op vakantie gaan naar fijne oorden, werk zoeken dat je leuk vindt om te doen, een schoonmaker, tuinman of kok inhuren om klussen voor je op te knappen en bepaalde taken delegeren zodat jij alleen de krenten uit de pap hoeft te eten.
Maar waarom wil je het überhaupt, dat doen waar je blij van wordt? Blijkbaar omdat je graag een goed gevoel wilt ervaren.
En daar komt het misverstand om de hoek kijken.
We hebben ooit aangenomen dat ons goede gevoel van buiten moet komen. Outside-In. Dus knutselen we aan de randvoorwaarden van ons leven als dat goede gevoel ontbreekt. Volgen we cursussen, lezen we boeken en zoeken we oorzaken voor het ontbrekende goede gevoel en oplossingen om die oorzaken weg te werken. Wanneer dit niet of matig blijkt te werken, gaan we ervan uit dat we de verkeerde oplossing hebben gekozen, de verkeerde oorzaak hebben aangewezen of de oplossing niet goed hebben uitgevoerd. Zo heilig zijn we ervan overtuigd dat er iets geknutseld moet worden om ons beter te voelen.
In werkelijkheid bén je het goede gevoel, volkomen okay en pure perfecte levensenergie, met de mogelijkheid iets anders te denken. Er is daarbuiten nooit iets voor je te halen waar je je beter door gaat voelen omdat je altijd alleen het Denken voelt. Zelfs als het lijkt alsof je je drukke agenda ervaart, de vuile was of het druilerige weer… in alle gevallen (100% van de gevallen) ervaar je alleen Denken. Denken over wat er mis is met je leven, Denken over hoe het beter zou kunnen, Denken over dat er meer of anders nodig is en/of hoe jij tekort schiet.
Het in essentie neutrale Denken wordt door het Bewustzijn tot leven geroepen waardoor het wordt ervaren als bijvoorbeeld onrustig Denken, verdrietig Denken, angstig Denken of blij Denken. En in plaats van ‘naar binnen te kijken’ en te herkennen dat dit het enige is dat er gebeurt, neigen de meeste mensen ernaar om een andere oorzaak aan te wijzen voor de onrust, het verdriet, de angst of de blijheid. Hun werk, partner, kinderen, agenda of vakantie, bijvoorbeeld.
Zolang we niet door hebben hoe Denken en Bewustzijn in elk moment onze ervaring creëren, blijft het logisch om te knutselen aan onszelf en de buitenwereld op zoek naar het goede gevoel. Wat best veel werk is, vaak vermoeiend en in veel gevallen niet moeiteloos. Dat mag makkelijker en kán makkelijker ;-).
PS: Wist je dat we een platform hebben waarmee je dit type inzichten als het ware in je achterzak hebt via onze Slagersdochters App? De Makkelijk Leven KoffieCorner! Je leest er hier meer over.
Interessant. Ik heb het idee dat ik vaak en veel heb gedaan wat moet (volgens pa en ma, de omgeving, de cultuur, mijn gedachten/overtuigingen), wat vaak niet goed voelde (met de nodige onrust en stress), en neem me voor vooral nog te doen waar ik blij van word. Dat gaat zo ver dat ik na 2 jaar ‘zoeken’ naar wat te doen qua werk, mijn woning (met overwaarde) ga verkopen, zodat ik in mijn eigen tempo verder kan leven en doen wat ik leuk vind. Hoe kijken jullie daar tegenaan? Verwacht ik te veel van buiten mezelf? Zo ervaar ik het niet. Sinds het besluit ben ik een stuk relaxter, hoewel er ook gedachten langskomen als ‘o jee, doe ik er goed aan?’ en ”ik moet wel wat (nuttigs) doen’
Hai René. Voor ons is er een subtiel (en tegelijkertijd LEVENSGROOT) verschil tussen aan de ene kant: bewegen vanuit een gevoel van onvrede en dan iets leuks gaan doen om die onvrede op te lossen/ op te vullen, en aan de andere kant: weten dat je oké (heel, gelukkig) bent en vanuit die vrede gaan doen wat ‘klopt’. Wat je ingegeven wordt in elk moment. Het lijkt of bij jou het tweede gebeurt :-).