De meesten van ons vinden negatieve gedachten heel vervelend. Negatief denken over je lijf, je karakter, je vaardigheden of jezelf in zijn algemeenheid geeft geen fijn gevoel. Negatief denken over je werk, je relatie, je toekomst of je verleden leidt eveneens niet tot en frisse en fruitige kijk op de wereld.
We willen er dus graag vanaf en proberen daar van alles aan te doen. We proberen onze gedachten om te denken, om te buigen, weg te denken, te verklaren, of iets positiefs ervoor in de plaats te denken. Feitelijk doen we ons best om denken met denken te bestrijden (zie je de ironie?). En dat helpt best. Eventjes. Een beetje. Op sommige momenten. In sommige situaties. Over sommige onderwerpen. Maar het is hard werken met een grote faalkans. Wat dan weer voor nieuwe negatieve gedachten zorgt (zie je de ironie?).
Dat kán en mág makkelijker ;-).
Vanuit de 3 principes gezien is het negatieve gevoel dat ontstaat door negatieve gedachten heel logisch. Het systeem (vergelijkbaar met de zwaartekracht) zit nu eenmaal zo in elkaar dat we voelen wat we denken. Altijd. Of je het nu wilt of niet, fijn vindt of niet, gewenst vindt of niet, het bewustzijn animeert het denken. Zoals de zwaartekracht ervoor zorgt dat alles op aarde naar beneden valt, zo zorgen de 3 principes ervoor dat er altijd gevoel meekomt met een (on)bewuste gedachte.
Dat gevoel, die reactie op negatieve gedachten, kan heel fysiek zijn. Een kriebel in je buik, een samengeknepen maag, kortademigheid, zweten, hoofdpijn, blozen, tranen, gebalde vuisten zijn zomaar wat van die fysieke reacties.
Die reacties zijn net special effects in een film; ze lijken de negatieve gedachten échter te maken. Negatieve gedachten zien er reëler uit naarmate je er meer gevoel of emotie bij ervaart. Doordat je ze niet alleen meer denkt maar ook voelt, wordt je ervaring onaangenamer; misschien schrik je zelfs van de sensaties in je lijf.
Je lijkt door die special effects die het bewustzijn toevoegt aan het denken, ook in een cirkeltje terecht te komen: negatieve gedachten Þ emotie/gevoel/sensatie Þ meer negatieve gedachten Þ meer special effects Þ meer negatieve gedachten Þ steeds vervelender gevoel.
Je daar uitdenken is, zoals gezegd, hard werken en vaak niet effectief. Wat is het makkelijke alternatief om van negatieve gedachten af te komen? Het antwoord op die vraag is paradoxaal: er niet van af willen. Of misschien beter gezegd: herkennen waar je nu eigenlijk tegenaan kijkt én weten dat je als het ware ‘gewoon’ onderhevig bent aan het equivalent van de zwaartekracht.
Ik geef je graag een voorbeeld om dat te verduidelijken. Laten we even een klein experimentje doen: denk even aan het allerlekkerste eten dat je kent… Zie je het in gedachten voor je? Proef je in gedachten de smaak?
Met je lievelingseten in gedachten, krijg je onvermijdelijk speeksel in je mond. Geheel conform wat je hierboven las, zorgt het bewustzijn volautomatisch voor een fysiek gevoel, een fysieke sensatie, bij wat je denkt. En zo’n lichamelijke reactie op denken aan lievelingseten, vinden we heel logisch. Het is normaal en we schrikken er niet van. Niemand die naar de dokter rent om te klagen over het bij-effect van voedselgedachten. We weten dat het ‘niks’ is. Dat de special effects geen betekenis hebben maar een natuurlijk verschijnsel. Dus laten we de sensaties voor wat ze zijn en zodra de voedselgedachten verdwenen zijn, droogt ook het overmatige speeksel in je mond op.
Dat geldt precies hetzelfde voor de special effects die met negatieve gedachten meekomen. Dat nare gevoel dat je ervaart, heeft geen betekenis. Het zegt niks en zodra je dat doorziet, hoef je er niks meer mee. Dan hoeft de fysieke sensatie niet weg en hebben de negatieve gedachten geen grip meer op je. Want je herkent wat het is. Het zijn gewoon de 3 principes aan het werk.
