Veel mensen die bij ons terecht komen hebben een probleem. Hetzij in de vorm van ongewenste gevoelens en ‘eigenschappen’; hetzij in omstandigheden die lijken te wringen en schuren. In tegenstelling tot de meeste andere trajecten en behandelmethodes en coaching gaan wij niet knutselen aan gevoelens en ‘eigenschappen’ noch proberen wij aan te sporen tot veranderen van de omstandigheden.
We gaan in gesprek om inzicht te krijgen in de werking van de menselijke ervaring en een ‘gevoel’ te krijgen voor de aard van je ware natuur. Dat kan een shift teweegbrengen waardoor alles anders wordt, er anders uitziet, anders ervaren wordt of er van alles verdwijnt.
Laatst dacht ik dat er (random opgekomen en grofweg ingedeeld) eigenlijk twee dingen kunnen gebeuren met betrekking tot gevoelens en omstandigheden:
- de gevoelens die je aan de omstandigheden ophing worden losser, lossen op of zie je los van de omstandigheden. Je voelt je middenin dezelfde omstandigheid totaal anders. Of
- de omstandigheden worden losser, lossen op of je ‘verlost jezelf’ met helderheid uit de omstandigheden. Je begeeft je in het frisse ongewisse. Omdat weggaan ineens ook tot de (eerder misschien ongekende) mogelijkheden behoort.
En ik schrijf dat vandaag op omdat ik wel eens een misverstand zie ontstaan bij kennismaking met de 3 principes en het inzicht dat gevoelens en omstandigheden helemaal niet zo met elkaar verweven zijn als we eerder geloofden. De (onnatuurlijke?) neiging is dan om maar te blijven zitten waar je zit ‘want mijn gevoelens hebben er niets mee te maken en kunnen veranderen’. Hetgeen van zichzelf natuurlijk waar is. Maar het klinkt mij dan vaak in de oren als (zal ik het eens grof zeggen?) stront blijven vreten in de hoop dat je het lekker gaat vinden 🙂 . In dit niet-bewegen zit dan nog steeds angst en een gebrek aan besef dat je altijd veilig bent in jeZelf.
Welke kant het ook opgaat; van één ding kun je zeker zijn met inzicht in de 3 principes: het zal een beweging zijn naar (of eigenlijk IN) vrijheid en liefde. Het zal vanzelf gebeuren.
Met ‘jou’ als schijnbaar meewerkend component.
Image by antoine carrion from Pixabay
Ik heb laatst zo’n mooi gedichtenboek gelezen van ene Astrid, dat ik er zelf ook gewoon poëtisch van werd 🙂 X
?
Mooie term; het frisse ongewisse. ?