Een vriendin liep zonder mondkapje op een plek waar dat wel ‘geadviseerd’ wordt. “Jij laat zien wat er mis is in dit land!” beet iemand haar toe. Een andere vrouw meldt op Twitter dat ze buiten fietste met een mondkapje op. Een voorbijganger riep beschuldigend in haar richting: “Jij laat zien wat er mis is in dit land!” Leuk hè, de mens en zijn meningen. Wij hebben ze allemaal, wij niet uitgezonderd. Het is ook zo verleidelijk, dat gelijk denken te hebben en te willen krijgen.
Terug naar bovenstaande voorbeelden. Er is een uitdrukking in het Engels die voor mij weergeeft wat daar speelde: Damned if you do, damned if you don’t. Oftewel: je kunt het (in de ogen van ‘anderen’) simpelweg niet voor iedereen ‘goed’ doen. Dat scheelt een hoop gedoe, denk ik dan, want zo wordt het helder dat je alleen maar af hoeft te gaan of zelfs maar kúnt gaan op je eigen impuls. In de wereld van de vorm kunnen we hooguit (in elk moment opnieuw!) zelf doen wat ons in dat moment het ‘juiste’ lijkt, gebaseerd op welke kennis we hebben. Wat in wezen gedachten zijn die je gelooft!
Met excuses voor de ‘wetenschap’ en wetenschappers die geloven dat er vaststaande feiten zijn te vinden over welk onderwerp dan ook. Zowel voor- als tegenstanders van het mondkapjes- en andere vraagstukken schermen met peer reviewed onderzoeken en bewijzen. En doen die van de ’tegenpartij’ af als onzin, pseudowetenschap, een oud paradigma, tunnelvisie, niet bewezen, manipulatief, frauduleus of meer van dat soort polariserende termen. Waar niemand een stap verder mee komt.
Want dat is dezelfde beweging die al eeuwenlang gaande is. Geloven in een gedachte (theorie, idee, concept, geloof) en een ander willen dwingen tot het geloven van dezelfde gedachte (theorie, idee, concept, geloof). Desnoods met geweld. Al is het maar in de vorm van (emotionele) chantage.
Er is hier iets anders te zien, als je daar interesse in hebt. Omdat je de tegenstellingen moe bent of ergens weet dat daar geen oplossingen in zitten. We kunnen voorbij de vorm kijken en stilvallen in wat eeuwig en onveranderlijk is. De onbegrensde, ondeelbare ruimte die wij Mind noemen.
Van daaruit volg je de impuls in dit moment, je eigen logica, wijsheid of inzicht. Zonder vast te zitten aan een theorie. Laat anderen (welke anderen?) de vrijheid hetzelfde te doen. Ook om wél vast te zitten aan een theorie, gedachte, idee, geloof, concept. Waar het lijkt te botsen, vinden we wel een oplossing in dat moment. Zie dat er geen ‘schapen’ en ‘wappies’ zijn, maar simpelweg het geloven en volgen van gedachten. Daarmee kan alle ‘bang’ en ‘dwang’ wegvallen en vinden we onszelf en elkaar terug in dat wat we delen. Waar elke ervaring (ook dat wat we jouw lijf en leven noemen) in opkomt en weer verdwijnt. De onderliggende Eenheid (Mind). Ook wel pure Liefde genoemd.
Image by Justin Kilian from Pixabay
