Ken je dat? Dat iemand tegen je zegt: “Dat begrijp je toch niet” of “Je kan het niet begrijpen tot je het zelf meemaakt”.

Interessante uitspraken, vind ik. In ieder geval als je je hebt verdiept in de 3 Principes zoals verwoord door Sydney Banks. Hij sprak namelijk regelmatig over de ‘separate realities’ waar we in leven. Syd Banks wees met die uitspraak naar het onderliggende systeem van de menselijke ervaring, namelijk: je leeft en je beleeft je gedachten.

Altijd alleen je eigen gedachten.

Die gedachten bepalen hoe je de wereld ziet en dus kan je een gebeurtenis of ervaring nooit zien op de precieze manier waarop een ander hem ziet. Je bewustzijn animeert jouw persoonlijke gedachten immers op een unieke manier.

Het resultaat is een filter waar je niet onderuit kunt komen. Je kan hooguit bedenken hoe een ander zich voelt, je proberen te verplaatsen in diegene. Maar écht 100% hetzelfde zien of ervaren als een ander… Dat kan gewoonweg niet.

Dus ja, je zal het inderdaad niet ‘begrijpen’ zoals de ander doet.

Zo gesteld lijkt het iets heel negatiefs, die ‘separate realities’. Het klinkt eenzaam en verdrietig om onbegrepen te zijn. En het gaat voorbij aan hoe mooi het systeem werkt, aan hoeveel vrijheid er ervaren kan worden als er ingezien wordt dat het zo werkt.

Want als je je gedachten beleeft, kan dat niet-zo-fijne gevoel waardoor je misschien een opmerking als die hierboven benoemd maakt, er met één andere gedachte anders uitzien. Je kunt dus altijd terug naar wie je in de basis bent – oneindige wijsheid in een aardepakje.

Met dat inzicht ontstaat er rust, vrijheid en de mogelijkheid om meer oprechte, liefdevolle interacties te hebben met andere mensen. Ook al begrijp je niets van ze. 😉