Het begrip van de 3 principes is zó makkelijk ingewikkeld te maken terwijl het zó ongelooflijk simpel is. Drie krachten, drie componenten spelen samen om een wereld te scheppen, waar jij ook onderdeel van bent. Mind, Consciousness en Thought. Levensenergie, Bewustzijn, Denken. Onzichtbaar, ongrijpbaar en uiteindelijk ‘slechts’ woorden, maar wat ons betreft een bijzonder behulpzame metafoor.
Inzicht in dit samenspel kan als bijverschijnsel hebben dat er een heleboel stress, somberheid en angst wegvalt zonder daar aan te werken en dat vinden we fijn. Daarom gaan we erover in gesprek op Shiftdagen, schrijven we bijna elke dag een artikel dat hierop is gebaseerd, maken we wekelijks een podcast , af en toe een video en zijn er tweewekelijks online bijeenkomsten voor de Community. En dan komen we regelmatig voor de volgende paradox te staan.
Je wilt iets (nieuws) zien met betrekking tot een situatie, een medemens of een gevoel en blijft maar kijken naar het struikelblok in je gedachten. Je vraagt je af hoe je anders kunt kijken misschien, of hoe het opgelost kan worden of welke actie je kunt ondernemen. Terwijl de ‘boodschap’ is dat het hele struikelblok niet bestaat buiten het (menselijke) denken. En zolang je blijft kijken naar en soms knutselen aan die situatie, het mens of het gevoel, groeit het struikelblok schijnbaar. ‘Schijnbaar’, zeg ik niet voor niets, omdat het enige wat er gebeurt is, dat je serieus neemt wat je denkt. Dat je gelooft wat je ziet. Dat je waarde hecht aan de huidige, altijd tijdelijke, manifestatie.
Het lijkt voor velen van ons ’te kort door de bocht’ om alles wat zich voordoet, inclusief jijzelf, te herkennen als een gedachte. Vaak met stiekem het idee in het achterhoofd dat de situatie erger wordt omdat jij je er niet meer mee bemoeit. Vaak met ergens de overtuiging dat je medemens helemaal gierend de bocht uit vliegt of voor altijd gedoemd is tot wat dan ook als jij niet stuurt, manipuleert en onder controle houdt (vooral bij kinderen en partners!). Vaak met een diepe angst dat het gevoel waar je zo graag vanaf wilt eeuwig blijft hangen als je het niet aan alle kanten bekijkt en analyseert. Wat een misverstanden!
Misschien zouden we voortaan moeten zeggen; ‘er is iets te doorzien’ in plaats van ‘er is iets te zien’? Hoe klinkt dat voor jou?