Hij noemt zichzelf een zelfstandige man en is in Nederland altijd goed in staat zijn zaakjes te regelen, maar als hij alleen op zakenreis is voelt hij zich toch enigszins ontheemd. Alles lijkt net iets lastiger en spannender in een onbekende stad of in een ander land. Zeker ook omdat hij helemaal alleen is.
Ze is net verhuisd naar een nieuw appartement en voelt zich er eigenlijk nog niet zo fijn, dus gelukkig kan ze morgen de dozen uitpakken en haar spulletjes gaan neerzetten. Dan zal het echt haar eigen huisje zijn en voelt ze zich vast fijner.
Hun dochtertje is drie en is graag bij opa en oma, maar een weekendje weg kunnen ze niet – eenmaal lekker ingestopt in het logeerbed begint de heftige heimwee namelijk. Dan stopt hun kleine meisje niet meer met huilen. Ze moet naar huis. Of tenminste bij haar papa en mama zijn. Hoeveel knuffels ze ook bij zich heeft en hoe lief opa en oma haar ook proberen te troosten, niets helpt.
Drie voorbeelden waar de meesten van ons zich waarschijnlijk wel in zullen herkennen. En als je ze zelf niet hebt meegemaakt, is er vast iemand in je omgeving die je een keer over iets soortgelijks hebt horen praten. 😉
Ze wijzen steeds naar hetzelfde: veel mensen ontlenen een gevoel van veiligheid aan hun omgeving. We voelen ons het fijnst in ons eigen huis, met onze eigen spullen en met onze familie en vrienden om ons heen. We denken dat die ‘factoren’ bepalen of en in welke mate we ons veilig voelen.
Wat de man, de vrouw en het meisje niet doorzien, is dat het gevoel van veiligheid waar ze zo naar snakken helemaal niets te maken heeft met de situatie waar ze zich in bevinden. De buitenwereld heeft geen invloed op die intrinsieke ervaring.
Die veiligheid, dat gevoel van oké zijn in welke situatie dan ook, zit al in ons sinds de dag dat we geboren werden. Dat geldt voor iedereen. Altijd.
Veilig thuis zijn kan overal, los van wat er om je heen gebeurt. En stel je eens voor wat je allemaal zou kunnen doen als je toch al oké was. Wat een vrijheid!