‘Geef nooit op!’ klinkt als een fijne aanmoediging. ‘Opgeven is geen optie!’ luidt ook de slogan van een bekende stichting. Het lijkt alsof opgeven je een loser maakt. Iemand die niet lang genoeg volgehouden heeft tot het gewenste bereikt is. Wat dat dan ook is. Een bepaalde afstand lopen of bepaalde omzet halen. Beter worden. Verlicht raken. Van je angst afkomen.

Wat ons betreft, in onze verwijzing naar je aangeboren geluk, mag je echter nu opgeven. Is het ook nog eens de beste optie ooit.

Geef de strijd tegen je angst maar op en zie dat het een menselijke ervaring is. Bestaand uit een gedachtenpatroon. De angst zal oplossen in het niets, waar het ook uit vandaan kwam. Geef je streven naar ‘verlichting’ maar op en val terug in wat je al was voor het streven begon. Probeer je ‘stil van binnen’ te worden? Geef het maar op en ontdek de stilte achter je gedachten. Geef het maar op, de zoektocht naar je ware zelf en daar is ‘het’ al, in alle ontspanning. Geef de pogingen om je ego kwijt te raken maar op en merk op dat het buiten je gedachten nooit bestaan heeft. Geef je jacht op mooie ervaringen maar op en begrijp de ervaring die je nu hebt. Zie dat het steeds hetzelfde denk-, voel en projectiespel is. Geef het idee dat iets of iemand je gelukkig zal maken op en je geluk is wat er overblijft. In elk nieuw moment.

En als je diep verstrikt bent in een lang of oud verhaal van depressie of verdriet; wees bereid dat verhaal op te geven en zie wat er fris tevoorschijn komt. Is het managen van je leven en het onder controle houden en (subtiel) manipuleren van de mensen om je heen een vermoeiende dagtaak geworden? Geef het op en zie dat leven altijd zichzelf al heeft geregeld. Geef je geloof in concepten als relaties of opvoeding op en de liefde en verbinding is er gewoon. Met alles en iedereen. Als je heel erg je best doet om een ander (beter?) mens te worden; geef alle ideeën en verhalen over jezelf, je leven en je verleden ook maar op, en beweeg in alle vrijheid die dan rest.

Geef het wachten op een inzicht, op wat de toekomst je brengt of een helder moment maar op. Alles is hier en nu aanwezig (tenzij jij denkt van niet en nog even blijft wachten). Geef het streven naar en het vechten tegen op en ontspan in je ware natuur. En tot slot; ben je heel druk met proberen te snappen waar wij het nu over hebben? Geef dat ook maar op.  Wat we bedoelen zit in de stilte vóór elke vraag en voorbij iedere ‘ja, maar ik…of bij mij…of hoe zit het dan met…’

In tegenstelling tot het beeld dat we over het algemeen van ‘opgeven’ hebben, houdt opgeven op deze manier geenszins onbeweeglijkheid in. Alleen je hoofd zou er zomaar (een heel stuk) rustiger van kunnen worden!