Velen van ons willen een andere ervaring van het leven dan er nu is. We willen van onze stress af, bijvoorbeeld. Ergens diep van binnen weten we wel dat die stress niet hoeft. Dat het niet onze natuurlijke ‘staat van zijn’ is. Dat is ook wat je bij Shift Academy hoort. Stress is simpelweg een seintje dat je even vergeten bent dat je een stukje oneindige intelligentie bent en in plaats daarvan een persoonlijke, stressvolle gedachte gelooft of entertaint. Heel normaal in de menselijke ervaring. We doen het allemaal en het is niets om bang voor te zijn.
Wat we vervolgens vaak doen is contraproductief (hoewel begrijpelijk). We gaan ons concentreren op de stress. Omdat ‘ie weg moet. We praten over hoeveel stress we hebben of hoe vaak we stress ervaren. We gaan misschien onze stressvolle gedachten monitoren of ombuigen. Of we denken dat de oplossing zit in het oplossen van bepaalde situaties of het vermijden van sommige mensen. En de grootste valkuil is soms dat we onszelf, ons verleden, ons heden of onze toekomst gaan analyseren. Zelfs als we een glimp opvangen van de weldadige stilte achter de stress, is de verleiding groot om ons toch met de stress bezig te houden, als ‘ie weer eens door ons heen komt.
Blijkbaar denken we dan dat we iets niet goed doen. ‘Ik snap dat stress maar een gedachte is, waarom heb ik ‘m dan nog?’ Herkenbaar? Overweeg het volgende eens; als je dit daadwerkelijk wist, zou je je er dan überhaupt nog mee bezig wensen te houden?
Als je echt ziet dat Sinterklaas een verklede ome Kees is, blijf je dan dagenlang opgewonden praten over zijn komst en aanwezigheid?
Als je echt ziet dat die grote, bewegende zwarte vlek op de muur gewoon je schaduw op een zonnige dag is, zou je er dan eindeloos gefascineerd ernaar blijven staren om de oorzaak uit te vogelen?
Als je echt ziet dat je naar een film zit te kijken, wil je dan nog steeds wanhopig het scenario veranderen?
Als je echt ziet dat het stresskasteel dat je waarneemt van gedachtezand is gebouwd, is er dan behoefte om eventuele scheve torentjes te bekijken en bediscussiëren?
We hoeven geen aandacht te schenken aan wat van zichzelf zo vluchtig en illusoir van aard is. Dat is gewoon niet logisch, in mijn optiek. Kijk naar wat er zich vóór de stress bevindt. Waar het in opkomt en weer verdwijnt zonder jouw persoonlijke inmenging.
(En vul voor ‘stress’ gerust jouw favoriete gedachte/gevoel in!)
