In eerste instantie wordt wat wij communiceren soms opgevat als een instructie. Als iets nieuws om te doen. Als een manier om te kijken naar het leven. Als een truc (als ik deze gedachten nu maar doorzie, dan zal ik gelukkiger of in ieder geval meer zen zijn). Daar wilde ik het dus even over hebben. En vergeef me als ik dit al honderd keer verteld heb. Maar zoals herhaling de kracht van reclame schijnt te zijn, kan het steeds opnieuw horen of lezen hoe het mechanisme achter het leven werkt soms ook een kwartje activeren en doen vallen. Je eigen wijsheid aanwakkeren vanuit een andere invalshoek.

Wij vertellen je niet dat je je brein nieuwe opdrachten moet geven. Opdrachten als ‘je moet stil zijn’ of ‘je moet iets anders denken’ of ‘ga je gedachten maar observeren’. Dat is denken over hoe je zou moeten denken. Een oog dat zichzelf probeert te zien zonder spiegel. Wij bedanken hooguit het brein voor de bijdrage die het zo briljant levert in de dagelijkse dingen als autorijden, afspraken maken en instructies lezen. Maar we weten dat het inschakelen van het brein om een ‘probleem’ op te lossen of ons beter te doen voelen, niet de weg is. Al wil het brein het nog zo graag. ‘Geef me wat te doen’ dringt het aan. ‘Bekijk het eens zus. Of zo.’ stelt het voor. ‘Zal ik het voor je uitzoeken en op een rijtje zetten?’ vraagt het vriendelijk. ‘Geef me afleiding!’ schreeuwt het. ‘Een opdracht! Iets! Om! Over! Na! Te! Denken! Om te bekijken of te bereiken, te meten of te weten!’

Het lijkt één van de moeilijkste dingen te zijn (omdat het zo makkelijk is!) om niets te doen. Om nergens te willen komen en niets te willen bereiken. En dat is waar we naar wijzen. Naar het doorzien van het gebrabbel van je brein en vol vertrouwen terug te vallen in de stilte daarachter. In je ware natuur; de bron van alles. Wat daar voor jou te zien is kunnen wij je niet vertellen. Dat moet je zelf ontdekken.

Van het brein naar de bron, dus. Een richtingaanwijzer zou de volgende vraag kunnen zijn: wie/wat/waar zou je zijn vóór de berichten van je brein? 🙂