Zoals wel meer mensen in de wintermaanden, werd ik verkouden. Opeens had ik keelpijn en langzaamaan voelde ik een intense vermoeidheid opkomen. SHIT! Precies in de laatste week voor de kerstvakantie natuurlijk. Alsof ik niets beters te doen had. In die laatste week vol verplichtingen. Die week vol deadlines.
“Grrr… Had dit niet wat beter gepland kunnen worden?” mopperde ik tegen mezelf. Na de kerst of zoiets? Of volgend jaar. Of anders gewoon helemaal niet.
Gewapend met een doos tissues kroop ik die avond vroeg m’n bed in, misschien dat ik het noodlot op die manier nog kon afwenden. Zwaar in verzet, was ik. Want ik zou ook best moe kunnen zijn geweest, in plaats van ziek… Toch?
Niet dus: de volgende dag werd ik moeier wakker dan ik was toen ik de avond ervoor naar bed ging en mijn verkoudheid was er alleen maar erger op geworden. Slikken en ademhalen gingen van geen kanten meer, mijn hoofd was warm en zwaar en ik had het gevoel alsof ik mijn ogen nog maar half open kreeg.
Terwijl ik als een sneu hoopje ellende op de bank lag merkte ik opeens wat voor circus de verkoudheid in mijn hoofd ontketende. Toeters, bellen, harde muziek en een directeur met een krulsnor die alle ‘zeer belangrijke taken’ die ik nog te doen had in goede banen probeerde te leiden. De directeur vergat alleen wel vrolijk dat er een volledige vakantie voor de boeg lag waarin ook werk verzet kon worden. Vervolgens ging ik gezellig het internet op om te kijken of ik griep of een verkoudheid onder de leden had en las daar dat beide kwalen wel twee weken aan konden houden. Daardoor ontstond er ook nog een soort angst: wat als ik me nog twee weken zo blijf voelen? Of wat als het nooit meer overgaat?
Zo werd het glashelder hoeveel energie het me kostte om dat circus draaiende te houden en hoe zinloos dat eigenlijk was. Ik kon er nu van een afstandje naar kijken en zien dat ik mezelf gewoon gek aan het maken was. Iets als een verkoudheid gaat echt niet sneller over als je je er tegen verzet. Een zelfbedachte planning kan je ook zelf weer veranderen. En die energie die ik verspilde met een circus draaiende houden? Die kon ik ook best ergens anders voor gebruiken. Beter worden bijvoorbeeld. 😉