Het lijkt alsof er geen oplossing is voor eetstoornissen is. Steeds vaker worden we opgeschrikt door berichten in de media over meisjes en jonge vrouwen die overlijden aan hun eetstoornis. In dit artikel niet de hele oplossing (zie hiervoor onze online training Anders Omgaan met Eetstoornissen) maar wel een oplossingsrichting.

In eetstoornissenklinieken in Nederland wordt vaak gewerkt met Cognitieve Gedragstherapie. Het gedrag moet anders want dan wordt alles beter. (Dat het tegendeel het geval is, blijkt wel uit de steeds groter wordende groep behandelresistente mensen met een eetstoornis). Die focus op en het controleren van gedrag gaat soms ver…

Zo hoorden wij een verhaal van iemand die in een eetstoornissenkliniek zit en na een gesprek met een therapeut die in de richting van de 3 principes kijkt, weer meer wilde eten. Zij werd gestraft omdat zij buiten de gebruikelijke tijden eten uit de keuken haalde.

Wij zien dat het eetstoornisgedrag niet het probleem is, maar de oplossing die iemand op enig moment kiest. Er is een onprettig gevoel en om dit onprettige gevoel de baas te worden, te controleren, weg te krijgen, doet iemand een poging. Gaat men gedrag vertonen om dit onprettige gevoel weg te krijgen. Iemand met anorexia kiest voor niet eten, iemand met boulimia kiest voor binge eating en overgeven. Eigenlijk doen we dat allemaal, het proberen weg te krijgen van een onprettig gevoel. Alleen kiezen veel van ons een oplossing om van die ongemakkelijke gevoelens af te komen in andere zaken. We gaan schoonmaken, de hond uit te laten, eindeloos Facebook checken, Netflixen, chocolade eten… allemaal om niet te hoeven voelen dat we even een oncomfortabel gevoel hebben.

Een oncomfortabel gevoel is blijkbaar iets wat we als mensen niet graag tolereren. We willen het controleren. Weghebben. En wel zo snel mogelijk.

Kun je dat herkennen, dan kun je ook bij iemand met een eetstoornis zien dat het niet om het gedrag gaat, maar om de wortel van dat gedrag.

En die wortel is in alle gevallen, bij elk van ons hetzelfde. Namelijk dat je niet weet waar je gevoelens en gedachten vandaan komen, hoe het systeem werkt, hoe je als mens in elkaar zit.

Want zou je dat weten, dan zou je zien dat je niets hoeft te doen om gevoelens/emoties op te lossen. Omdat die gevoelens niets zijn. Ze voelen echt en soms heftig maar zijn niets. Als je een beetje het systeem gaat zien dan herken je: blijkbaar komt er een energie en/of een gedachte door mij heen, en omdat ik in mijn onschuld niet zie wat het is, ga ik een oplossing voor die energie zoeken. Zou ik snappen dat de energie niets is en vanzelf verdwijnt, dan hoef ik niets te doen. Maar omdat we het systeem niet zien/snappen, gaan we oplossingen zoeken die eigenlijk wat onhandig zijn, zoals in het geval van een eetstoornis door niet te eten (anorexia) of juist heel veel te eten (boulimia, binge eating).

De oplossing is om dit systeem te leren snappen. Te gaan zien hoe wij als mensen écht in elkaar zitten. Dan krijgt ons aangeboren geestelijke ‘immuunsysteem’ de kans zichzelf te herstellen.

Luister hier onze podcast “Er is hoop bij eetstoornissen”.

Lees hier alles over de online training “Anders Omgaan met Eetstoornissen”

 

 

Share This