Werk jij ook de dag, de week, het jaar en je leven af? Ik zie het veel gebeuren om me heen en soms betrap ik mezelf  er ook op. Er is een programma en ik doe ‘eerst nog even dit en dan…’ Herkenbaar?

“Eerst even mijn Bachelor’s degree halen en dan…” zegt mijn kind. “Nog twee dagen werken en dan is het weekend…” zucht de buurvrouw. “Nog vier jaar en dan mag ik met pensioen,” vertelt de vakantieganger. “Straks nog even een wasje draaien en stofzuigen en dan lekker met een kopje koffie in de tuin,” hoor ik bij de supermarkt.

Natuurlijk zijn er dingen te doen en ik pleit zeker niet voor het laten daarvan, maar wat me opvalt is dat in al deze gevallen het huidige moment en de activiteiten daarin vooral worden beschouwd als een tussenfase of -stap. Bij voorkeur snel af te werken. Want de ontspanning, het geluk, de tevredenheid zit in het volgende moment.

En dat vind ik jammer. Want er zal nooit iets anders zijn dan het nu. Een moment dat het beleven waard is en je aandacht verdient, wat je ook aan het doen of laten bent en wat er zich ook afspeelt. We kunnen natuurlijk een heel leven bezig zijn met het afwerken van onze programma’s, altijd onderweg naar het volgende moment, waarin alles beter zal zijn. Maar er komt een moment dat er geen volgend moment meer is. Vroeg of laat. Morgen of over veertig jaar. Dat weet uiteindelijk niemand.

Wil je daar dan naar toewerken? Nog even leven en dan ben je dood. Zonde.