Ik heb me altijd afgevraagd wat de reden is dat er steeds nieuwe horrorfilms bij blijven komen – want waarom zou ook maar iemand daar naar willen kijken? Persoonlijk krijg ik er vooral nachtmerries van. Ik snap het hele jezelf bang laten maken al niet. Maar mensen betalen er ook nog eens voor?!
Blijkbaar houden mensen van zichzelf bang maken. We genieten van lekker griezelen. Dat blijkt wel.
We kiezen er niet alleen voor als we naar de film gaan, eigenlijk doen we het continu. Hoe enger, hoe beter.
Geregeld maken we kleine (of wat minder kleine) horrorfilmpjes in het theater dat ons hoofd is. Die huis-tuin-en-keuken films zijn misschien wel angstaanjagender dan de Hollywood-varianten. Wat je zelf maakt is namelijk een stuk beter toe te passen op je eigen leven.
We denken een random gedachte en bekijken hem eens goed van alle kanten zodat we de kant vinden die eng is. Want die is er namelijk altijd wel. Je partner gebruikt opeens dagelijks een luchtje. Zou hij/zij dat voor jou doen? Wat lief! Maar wacht… Misschien doet hij/zij het wel voor een ander! Help!
Binnen een paar seconden verander je iets dat compleet willekeurig is met je bewustzijn in iets waarover je je ernstige zorgen moet maken. Je geeft het geur en kleur en voegt misschien spannende muziek toe onder het fragment. Zonder dat het daadwerkelijk ergens op slaat.
Het is heel menselijk, maar het zou zo fijn zijn als we ons wel zouden kunnen blijven realiseren dat het ook hier niet gaat om de realiteit. Het is nog steeds een horrorfilm. Maar dan eentje die je zelf hebt geproduceerd. Hoe knap het ook is dat we dat allemaal kunnen, het maakt niet dat het angstaanjagende scenario ook daadwerkelijk klopt. Het blijft tenslotte een film, geen waargebeurd verhaal.