Veel vrouwen zijn niet tevreden met hun lichaam. Dus wordt er veel gepraat over acceptatie van je lijf, er trots op zijn, het waarderen en er dankbaar voor zijn. Bodypositivity is inmiddels een heel ‘ding’. Wat we hier totaal over het hoofd zien is dat zowel ontevredenheid als tevredenheid een idee is. Een gedachte. En gedachten hoeven niet omgebogen of veranderd te worden. Ze zijn namelijk niet waar (al worden ze wel als zodanig gevoeld en ervaren) en als je dat kunt inzien heb je er ook geen last meer van. Worden ze doorzichtig en laten ze je los.
Veel kinderen hebben last van onzekerheid. Dus voelen ouders zich geroepen om hen toch vooral en voortdurend te verzekeren dat ze oké zijn, dat ze goed genoeg zijn, dat ze zelfverzekerd mogen optreden. Wat meestal niet gezien wordt, is dat onzekerheid niets meer dan een (verzameling van) onzekere gedachten is. En dat een gedachte ‘gewoon’ een van zichzelf neutrale energie is waar je niets mee hoeft te doen. Geen ‘betere’ gedachte tegenover of in de plaats van hoeft te zetten.
Het is zoveel handiger om het systeem te zien waar we als mens aan onderhevig zijn: in elk moment wordt er een ervaring gecreëerd met de gedachten die er opkomen. Het doorzien van dit systeem kan in één klap of stukje bij beetje al die (pijnlijke) gedachten reduceren tot ruis op de achtergrond. Niets om nóg meer gedachten over te produceren, niets om te veranderen, niets om aan te knutselen. Dat betekent vrijheid.
Probeer jezelf, je kinderen en je vriendinnen niet langer te overtuigen van een andere realiteit dan op dit moment waargenomen wordt. Realiseer je dat die realiteit een tijdelijke illusie is, gemaakt van steeds hetzelfde materiaal; gedachten in dit moment.