Stel dat je allerlei bizarre gedachten in je hoofd hebt. Sommige pubers of jong-volwassenen ervaren dit regelmatig en denken dat ze ‘iets’ met die gedachten moeten doen. Of dat ze die gedachten niet zouden moeten hebben. Of dat ze langzaam gek worden. Allemaal niet waar.
De keuze die je hebt? Schrijf een boek, maak een film van de waanzin die door je hoofd stroomt en verdien er een hoop geld mee of…schenk er geen aandacht aan. Die gedachten BETEKENEN NIETS. Je HOEFT er niets mee. Het is als een visrijke rivier die voorbij stroomt. Je kunt gaan zitten vissen en een hoop glibberige beesten vangen waarover je dan moet beslissen: gooi ik ze terug? Maak ik ze dood? Verkoop ik ze? Geef ik ze weg? Eet ik ze op? Ga ik ze grillen of bakken? Of…..Je laat ze zwemmen. Met de stroom mee. Al komen dezelfde vissen tachtig keer per dag voorbij. Dit scheelt een hoop gedoe. Jij kunt rustig blijven zitten.
Waar die gedachten vandaan komen? Tja. Uit het grote niets, denk ik. Die ongrijpbare kracht van het Denken. Waarom zijn er vissen die in rivieren zwemmen? Dat is wat vissen doen. Het is een mysterie. Je hoeft ‘m niet op te lossen. Scheelt ook weer een hoop gedoe.