Als het schuurt, als het wringt, als het irriteert, als het pijn doet, als het boos maakt…dan lijkt het vaak alsof iets of iemand in de buitenwereld daar de oorzaak van is. Wat er werkelijk aan de hand is; je gelooft op dat moment onzekere gedachten. En daarmee bedek je je ware natuur, die kern van onvoorwaardelijke liefde binnenin. Dat geeft niets (je bent nu eenmaal een denkend en voelend mens), maar het is wel handig om je dit te realiseren vóór je controle probeert te krijgen over de situatie of de mens die je de schuld geeft van het schuren, het wringen, de irritatie, de pijn en de boosheid.
De ontspanning, helderheid en welzijn die je zoekt liggen niet in het oplossen van het probleem (al lijkt dat nog zo waar te zijn: ‘ik zal blij zijn als…’) maar diep van binnen. En als je dat kunt inzien beweeg je ineens of geleidelijk aan vanuit die plek, vanuit liefde, en is het leven een stuk eenvoudiger.
Zo wordt elk schuur- of wringmoment ook een spannende gelegenheid om iets nieuws te zien!
