(Kijk ook naar de video over depressie die we maakten)
We vragen meer aandacht voor depressie want het dreigt een volksziekte te worden, vooral onder jongeren. Er worden oorzaken genoemd en oplossingen gezocht; we zijn het er namelijk allemaal over eens dat zo’n depressie vreselijk voelt. Wij dragen graag een steentje bij met een andere visie, waar tegelijkertijd de oplossing in besloten ligt.
Heb je wel eens een monster onder je bed gezien? Of een kind gehad dat gillend wakker werd en jou wees op het monster onder zijn/haar bed waardoor het niet kon slapen? Laten we de depressie eens met zo’n monster vergelijken. Uiteraard weten we waar die uit bestaat. Het maan- of een ander licht schijnt de kamer in, daar staat een Legokasteel en de schaduw die aldus gecreëerd wordt geeft de indruk van een monster. En omdat we in eerste instantie niet kunnen zien dat het niet écht is raken we in paniek.
Depressie is zo’n monster. Een (illusoir maar daarom niet minder eng!) effect van het bewustzijn (maanlicht) dat over ons Legokasteel (de gedachten) schijnt en zo een monster tevoorschijn tovert (de gevoelens). Het misverstand dat het monster écht is zorgt ervoor dat we die gevoelens ook heel serieus nemen. En over het algemeen kijken we in het geval van een depressie naar oorzaken van buitenaf. We ervaren een depressie door dingen die in het verleden zijn gebeurd, denken we misschien (maar alleen de aanwezigheid van het Legokasteel NU zorgt voor het schaduwmonster). We nemen pillen zodat we de gevoelens minder heftig voelen, hetgeen hetzelfde is als je kind een angstremmer voorschrijven bij het waarnemen van en bang zijn voor het monster. Of we bieden cognitieve therapie aan (we verbouwen het Legokasteel zodat de schaduw een andere, minder beangstigende vorm krijgt). Of we adviseren iets te gaan doen om de aandacht van het monster af te leiden.
Terwijl de enige, fundamentele en letterlijke oplossing van het monster inhoudt, dat je kijkt waar het uit bestaat. Maanlicht, Legokasteel en schaduw. Bewustzijn, gedachten en gevoelens. We kijken rustig naar het monster, schijnen er een zaklamp van inzicht op en zien wat het is.
Betekent dit dat we nooit meer een monster onder ons bed zullen zien? Natuurlijk wel. Er is altijd licht, er slingert meestal wel Lego of ander speelgoed rond dat voor schaduwen zorgt. Maar als je dat weet, is zo’n monster minder echt en is de neiging om te gillen om je moeder minder (al doen we dat in figuurlijke zin nog wel eens!) Fundamentele oplossingen vinden we in inzicht en we hebben als mens allemaal de mogelijkheid om te doorzien hoe het systeem werkt.